Mój rocznik – 1978 – był ostatnim, który miał obowiązkowe lekcje języka rosyjskiego do końca szkoły podstawowej. W tym samym czasie – pod koniec lat 80-tych – rodzice zapisali mnie również na niemiecki, a nieco później sama zdecydowałam się dodatkowo na angielski. Był to moment zwrotny, gdyż już po roku nauki komunikowałam się w tym języku bez większych przeszkód i jako wczesna nastolatka zaczęłam rozumieć, że mam talent do języków obcych.

Wybrałam zatem liceum w klasie dwujęzycznej z wykładowym francuskim, gdzie rok później jako język obcy wybrałam włoski. Tym samym w klasie maturalnej znałam dobrze pięć języków obcych, w czasie studiów nauczyłam się jeszcze hiszpańskiego i węgierskiego, a obecnie uczę się niderlandzkiego.

W 1996 roku zaczęłam uczyć języków obcych i uczyłam ich nieprzerwanie aż do wyjazdu z Polski w 2010 roku. Całe moje życie wiąże się z językami, od wielu lat mieszkam jedną nogą w Barcelonie, a drugą w Brukseli, gdzie pracuję jako tłumaczka symultaniczna dla instytucji UE.

Moja praca jest moją pasją, ale kocham też kino i podróże.